To względnie trwałe oddziaływania na siebie dwóch lub więcej jednostek, które własne zachowania uzależniają, świadomie lub nieświadomie, od aktualnego lub spodziewanego zachowania innych uczestników interakcji. Charakter relacji społecznych niewątpliwe powiązany jest z rolami społecznymi jakie pełnimy. Przykładem może być rola ucznia, rola rodzica czy rola nauczyciela i dyrektora. Role te wyznaczają pewien kierunek działania. Trzeba pamiętać ze relacje przepełnione emocjami, poczynając od tych pozytywnych, przez obojętne czy negatywne.
Praca nauczyciela/ dyrektora wiąże się z ciągłym wchodzeniem w relacje, które dla holistycznego dobrego funkcjonowania przedszkola są niezmiernie ważne.
Dobrze zorganizowana współpraca przedszkola z rodzicami przynosi korzyści. Rodzice powinni być zaangażowanie w życie przedszkola, a nauczyciele i dyrektor powinni szczególnie zachęcać do udziału z życiu tej jakże ważnej dla dziecka społeczności.
Rodzice powinni być naszymi partnerami, ale z drugiej strony my powinniśmy być dla nich autorytetem i budować ich zaufanie, starać się zabiegać o ich zaangażowanie i nie dawać powodów do niejasności” w relacjach.
Spotykamy różne typy osobowości rodziców, różne charaktery, ale również różne typy zaangażowania.
Możemy wyróżnić:
Rodzice ci przyprowadzają i odprowadzają dzieci do przedszkola, ale nie chętnie nawiązują dialog z nauczycielem, nie zadają pytań, są bierni, często też można u nich zaobserwować niekoniecznie pozytywne nastawienie
Rodzice ci chętnie i regularnie przychodzą do przedszkola, biorą udział w zebraniach, angażują się w prowadzone akcje, podejmują działania na rzecz przedszkola i nawiązują aktywny kontakt z nauczycielem i dyrektorem
Rodzice ci rzadko przychodzą do przedszkola, nie angażują się w akcje prowadzone w przedszkolu, nie są zainteresowani informacjami o dziecku, źle reagują, gdy wymaga się od nich zaangażowania
Zazwyczaj mamy do czynienia jednak z mieszanymi typami rodziców. By dobrze zbudować relację należy rozpoznać z jakim typem rodzica mamy do czynienia i podejmować takie kroki by móc nawiązać owocną współpracę. Musimy pamiętać, o tym żeby nie krytykować nie zwracać uwagi nie przekazywać tylko i wyłącznie negatywnych informacji o dziecku, wtedy rodzic od razu wycofa się z takiej relacji. Pamiętajmy o tym, że zarówno rodzice jak i my Nauczyciele/Dyrektorzy robimy wszystko dla dobra i wszechstronnego rozwoju dziecka. Takie stwierdzenie i podkreślanie tej kwest rodzicom bywa kluczem do sukcesu.
Aktywne słuchanie pełni niezwykle ważną rolę w procesie skutecznej komunikacji. Umożliwia nie tylko zdobycie informacji, ale także poznanie punktu widzenia rozmówcy. Aktywne słuchanie daje również szansę na stworzenie relacji opartej na wzajemnym szacunku, zaufaniu i empatii.
Nie krzyżuj rąk, nie zakładaj nogi na nogę, nie zaciskaj pięści, usiądź wygodnie, uśmiechnij się zwrócić się w stronę rozmówcy.
Utrzymuj kontakt, ale nie wpatruj się uporczywie.
Szczere zainteresowanie to komplement dla rozmówcy, a pytania, zwłaszcza te otwarte, świetnym sposobem na okazanie zainteresowania.
Wyłącz telefon, poinformuj współpracowników z masz spotkanie, wyeliminuj możliwe czynniki zakłócające rozmowę, zapewnij sobie i rozmówcy komfortowe miejsce rozmowy.
Pamiętajmy, że obie strony relacji są tak samo ważne, jednak to Przedszkole jest stroną, która powinna zwracać uwagę na kształtowanie prawidłowych relacji między nauczycielami, dyrektorem a rodzicami w sposób profesjonalny. Trzeba wprowadzać takie metody działania, które rodziców nieobecnych/nieaktywnych zmotywują do dalszej pracy, tak by stali się aktywnymi członkami społeczności przedszkola.
Można to uzyskać przez zaangażowanie rodziców w przygotowywanie uroczystości przedszkolnych, przez zapraszanie rodziców do przedszkola w ramach akcji Cała Polska czyta dzieciom. Można też prosić rodziców o pomoc w opiece nad dziećmi podczas wycieczek. Takimi małymi krokami budujemy społeczność przedszkola, a rodzicom pozwalamy poczuć się ważnymi i potrzebnymi.
Zobacz, jakie tematy poruszaliśmy ostatnio na naszym blogu